அனுஸ்கா

கண்கள் அறியாத காற்றைப் போலே கனவில் வந்து தழுவியதென்ன

பாதி இரவில் தூக்கத்தைக் கலைக்கும் பூவே உந்தன் முகவரி என்ன

மெது மெதுவாய் முகம் காட்டும் பௌர்ணமியே ஒளியாதே

பெயரை கூட சொல்லாமல் என் உயிரே பிரியாதே

நினைவோடு தந்ததையெல்லாம் நிஜமாகத் தருவாயா

உயிருக்கு உயிரைத் தந்தே உறவாட வருவாயா